In het begin...
Om er zeker van te zijn dat we wilde dieren konden spotten, namen we contact op met een expert op dit gebied, Olivier : een bergleider en natuurfotograaf en natuurfotograaf.
Het hele jaar door worden er uitstapjes georganiseerd over verschillende thema's, waaronder wilde dieren.
Dus namen we contact met hem op om de ideale dag te kiezen voor onze sneeuwschoenwandeling - die ons in staat zal stellen om de dieren in de bergen te observeren en er meer over te leren , in het bijzonder die van Bessans.
Voordat we naar het ontmoetingspunt gingen, moesten we stoppen bij de sportwinkel om een paar sneeuwschoenen te huren. Sneeuwschoenen zijn een essentieel hulpmiddel om buiten de gebaande paden door de sneeuw te bewegen. We checken onze rugzak, warme handschoenen, muts en water, want zelfs bij deze temperaturen onder nul is het essentieel om te drinken en gehydrateerd te blijven.
Nu is het op weg naar het gehucht Villaron om ons bij onze groep te voegen, vergezeld door Olivier, die op ons wacht terwijl hij de berghellingen afspeurt naar mogelijke dieren.
Introductie, veiligheidsbriefing, sneeuwschoenen aantrekken en daar gingen we langs de Arc, naar de rots van het kasteel.
Ga vooruit en... kijk!
Het oog en het goede 😉Naarmate we ons verder van het gehucht verwijderden, bevonden we ons geleidelijk aan ver van elke menselijke activiteit en in de stilte van de bergen. Een paar meter om onze tred aan te passen met de sneeuwschoenen aan onze voeten, daarna werd onze voortgang vloeiender tot we de eerste diersporen ontdekten, waarna Olivier ze begon te ontcijferen: de richting, de manier waarop het dier zich bewoog en uiteindelijk de identificatie. Uiteindelijk vond hij sporen van hazen en vossen, die veel voorkomen op het plateau.
Steenbokken
Heer van de toppen 👑Iets verderop houdt Olivier ons tegen. Hij staart de top van de kliffenwaar grotere dieren gewend zijn op bezoek te komen. Na even observeren heeft hij met het blote oog een paar individuen gespot.
Nieuwsgierig beginnen we in de aangegeven richting te kijken. Sommigen van ons zien ze en helpen de anderen: "kijk, ze zitten rechts van de grote rots, niet die ernaast", terwijl ze commentaar geven op hun waarnemingen: "het zijn er 5, ..., geen 6", "het lijken me steenbokken"... Ondertussen verschuift Olivier een beetje, haalt een verrekijker uit zijn rugzak, zet hem op een statief, stelt hem goed af en richt hem op de dieren om ze beter te kunnen zien.
Het zijn inderdaad steenbokken, om precies te zijn moeders met hun jongen die in het vorige seizoen geboren zijn. Tegen de tijd dat iedereen in de groep de kans had gehad om ze door de verrekijker te observeren, had Olivier uitgelegd hoe ze zich gedragen en waar ze te vinden zijn, afhankelijk van het weer en het jaar...
Gieren
Bottenbrekers 🦴Na deze lonende pauze gingen we weer op weg, en in de verte konden we de imposante rots van het Château zien. Toen stopten we weer, en er was geen twijfel mogelijk: Olivier legde zijn verrekijker neer, zette hem waterpas en richtte hem op de rotswand in het noorden... de lammergieren in hun nest, dat een "aire" wordt genoemd, broeden de een na de ander hun eieren uit.
Ingebed in de rots, de klif, is alleen hun beige/oranje verenkleed zichtbaar, een prachtig gezicht. Net als bij de steenbok vertelt Olivier ons alles over de kenmerken van deze soort, hun gewoonten en hoe ze zijn verdwenen en opnieuw in de vallei zijn geïntroduceerd. Kortom, nauwkeurige en interessante informatie.
Les Chamois
De Alpine Isard 🐐Hier zijn we aan de voet van de rots van het kasteel, waar weer menselijke activiteit te vinden is. Langlaufers, wandelaars en mountainbikers nemen de route Sallanches-Fauvettes.
Olivier legt de geschiedenis van deze rots uit: het type rots, de grotschilderingen, de flora die we in de zomer kunnen aantreffen... Even verderop stopt hij weer, net als bij de steenbokken, hij bekijkt de rots met zijn goed geïnformeerde ogen en laat met een kleine glimlach zijn verrekijker zakken. Deze keer was er een kudde gemzen op zoek naar voedsel. Olivier vertelde ons dat we nooit gemzen en steenbokken op dezelfde plek zouden kunnen vinden, omdat ze van nature met elkaar concurreren om voedsel.
Een middag vol ontdekkingen
Terwijl we ons een weg baanden over het plateau, vlogen verschillende vogelsoorten over, waaronder de majestueuze steenarend, die de berghelling afzocht terwijl hij de grond afspeurde, ongetwijfeld op zoek naar zijn maaltijd. Hij is gemakkelijk te herkennen aan zijn driehoekige staart, die hem onderscheidt van de lammergeier, waarvan de staart ruitvormig is.
Op de terugweg een laatste stop voor een gastronomische pauze, een goede kop thee om ons te verwarmen van de kou van een wintermiddag en discussies en details over alle dieren die we tijdens het uitstapje hadden gezien.
Geleidelijk aan kwam het gehucht Villaron in zicht. Een laatste herinnering voor het einde van dit avontuur: de berg is prachtig en wordt bewoond door verschillende diersoorten, je hoeft alleen maar omhoog te kijken, de kliffen te scannen en de magie gebeurt, het is verbazingwekkend om ze in hun natuurlijke habitat te zien.
Het was tijd voor de laatste uitwisselingen en bedankjes, en we vertrokken, ieder voor zich, met het idee dat we de kans hadden gehad om deze bergfauna een andere keer te observeren.
5 freeride uitstapjes in Haute Maurienne Vanoise
Skitouren: een uitstapje aan de voet van de gletsjer
