In de 10e eeuw lag tussen het dorp Bonneval sur Arc en het gehucht l'Ecot een dorp dat "Faudan" heette.

De legende van Faudan

In de 10e eeuw was er een dorp genaamd "Faudan" tussen Bonneval sur Arc en het gehucht l'Ecot. Het egoïsme van de inwoners was welbekend in de Haute Maurienne...
In de 10e eeuw lag tussen het dorp Bonneval sur Arc en het gehucht l'Ecot een dorp dat "Faudan" heette.
De legende van Faudan Voorwoord
Het gehucht l'Ecot is een van de pareltjes van Bonneval sur Arc. Als je het pad op de rechteroever van de Arc neemt om deze niet te missen plek te bezoeken, kom je door een chaos van rotsen. Volgens de legende lag hier ooit een ander gehucht...

Aan het einde van het 1e millennium vestigden mensen zich aan het einde van de Arc vallei. Ze ontdekten ijzermijnen, zoals de mijn van Sarrasin op de hoogten van Valfréjus. Door de exploitatie van deze ertsen vergaarden ze enorme rijkdommen, vooral die van Faudan, een klein dorpje tussen Bonneval sur Arc en l'Ecot. Ze waren zo rijk dat ze elke zondag de tijd doorbrachten met een spel, de voorloper van jeu de boules, met... ballen van puur goud!

 

Hoofdstuk I
Een monnik bewusteloos geslagen en in de stortvloed gegooid

Deze weelde leidde al snel tot een complete verslapping van het geloof en de zeden onder de inwoners van Faudan. Ontroerd door deze stand van zaken stuurde de pater-overste van de abdij van Novalaise, in Piemonte, een heilig man, de monnik Landry, om deze onverlaten van de Haute Maurienne, en in het bijzonder van Faudan, terug te brengen tot God.

Die Faudan-misdadigers terugbrengen naar God

Maar niets verliep volgens plan. Niet alleen luisterden de inwoners van Faudan niet naar de monnik, ze sloegen hem zelfs bewusteloos en gooiden hem in de stortvloed! Het water van de Arc, dat op dit punt bijzonder onstuimig is, voerde het lichaam van de monnik naar een grot aan de voet van Lanslevillard. De klokken van het dorp begonnen onmiddellijk te luiden. De inwoners van Lanselvillard waren gealarmeerd en hadden net genoeg tijd om hun huizen te verlaten om het processiekruis uit de kerk te zien komen! Verbijsterd volgden ze het kruis naar de rivier en de grot waar ze het lichaam van de monnik vonden.

Het martelaarschap van Landry

Klokken die uit zichzelf luidden, een kruis dat wapperde en parochianen die de weg leidden: een wonder! Maar voor de mensen van Faudan, die waren niet alleen onbewogen door deze episode, maar voelden ook geen wroeging! Ze gingen door met hun losbandige leven en vergaten Landry al snel.

Hoofdstuk II
Deuren gesloten voor de vermoeide reiziger

De tijd verstreek en alleen Marguerite, een oude vrouw die in een armoedig krot ver van de huizen van Faudan woonde, werd door de situatie getroffen.

Precies een jaar na de moord op Landry arriveerde een oude man in Faudan, uitgeput, bevangen door kou, honger en wind. Hij was verdwaald in de bergen van de Haute Maurienne en wankelde van uitputting. Nog iets verder en hij zou levenloos aan de kant van het pad zijn gevallen.

De uitgeputte reiziger klopte aan bij de eerste deur, daarna bij de volgende en daarna bij elke deur in het dorp, tevergeefs bedelend om een stuk brood en een stukje stro voor de nacht. Overal waar hij kwam, werd hij met hoongelach afgewezen. Soms werd hij zelfs met een stok weggejaagd. Wanhopig doorkruiste hij het hele dorp. Hij kreeg het steeds kouder en kreeg steeds meer honger en zakte net buiten Faudan op een steen in elkaar.

Marguerite's krot is de enige schuilplaats

Het huisje van Marguerite was vlakbij. Ze zag de arme man en nodigde hem meteen uit in haar bescheiden huis. Ze stookte het vuur weer op zodat hij zich kon opwarmen en bood hem een kaasje aan van haar enige geit. Daarna hing ze boven het vuur een gietijzeren pot waarin nog wat soep zat.

Nadat ze voor de reiziger had gezorgd, verontschuldigde Marguerite zich voor de slechte maaltijd:

- Meer kan ik je niet aanbieden. Maar eet smakelijk, want een goed christen moet het weinige dat hij heeft met anderen delen.

Toen ze hun eenvoudige maaltijd op hadden, waarschuwde de zwerver zijn gastvrouw.

- Vannacht zul je een hard geluid horen, dus wees niet bang en bid tot God om genade te hebben met deze Faudan onverlaten.

 

Epiloog

Met deze vreemde woorden verliet de reiziger zijn gastheer. Terwijl Marguerite hem onderdak bood, verdween hij in de nacht. Marguerite was van streek en deed er lang over om in slaap te vallen. Toen, rond middernacht, werd ze wakker geschud. Met een apocalyptische klap stortte de berg in. De muren schudden, maar haar huis stond stevig. Toen ze bij zonsopgang de deur van haar krot opende, kon ze alleen maar de catastrofe zien: het dorp was gewoon verdwenen. In plaats daarvan lag er een immense chaos van rotsen. De ramp had alleen haar arme huis gespaard en Faudan en zijn inwoners voor altijd opgeslokt onder de steenslag die zich nu uitstrekt tot aan de oevers van de Arc.

In de 10e eeuw lag tussen het dorp Bonneval sur Arc en het gehucht l'Ecot een dorp dat "Faudan" heette.
Misschien ben je ook geïnteresseerd in...
475x575-vignette-rando-raquette

Bonneval sur Arc, ontdek de activiteiten die u moet doen in de plaats

Rijd door de "Faudan-rots" op weg naar l'Écot tijdens een sneeuwschoenwandeling of een kennismaking met ijsklimmen.
Ontdek
475x575-vignet

In de voetsporen van het dorp Faudan

Ontsnap voor een wandeling aan het einde van de wereld en treed in de voetsporen van het dorp Faudan :
Ga op avontuur!
Met zijn oude stenen en leistenen daken is l'Ecot een volledig bewaard gebleven cultureel en architecturaal erfgoed.

Het gehucht l'Ecot

Het gehucht Faudan is verdwenen, maar er is nog steeds het gehucht l'Ecot, een echt juweeltje om te ontdekken.
Ontdek meer!
Geschreven door :
Kaïs Serrano Persrelaties en inhoud